Voortgang project Kateete
Zoals eerder vermeld is de ground-breaking achter de rug en beginnen we nu bijna aan de vijfde werkweek.
De aannemer gaat snel, daarbij gesteund door de mensen van de community. De trenches zijn bijna allemaal gevuld met pijpleidingen en ze zijn voor het grootste deel weer met aarde bedekt.
Bij de bron, van waaruit het water gepompt gaat worden naar de tank op de heuvel, is een enorm reservoir gebouwd. Met de hand gegraven tot een diepte van 4 meter.
Waarom geen machine ingezet is? Het is onmogelijk, vanwege het heuvelachtige terrein om een graaf machine er naar toe te brengen. Bovendien is men hier in Oeganda gewend veel zaken met de hand uit te voeren. Sterke mannen schepten in de harde grond en gooiden zand op naar mensen, die het weer opzij schepten. Indrukwekkend om te zien.
De materialen, zand, grind, kleine rotsblokjes, grotere blokken hard steen, bakstenen, alles moest met de hand naar de plek van het reservoir gebracht worden.
De naburige schoolkinderen hielpen enthousiast mee en droegen bakstenen op hun hoofd naar beneden.
Voor ons een vreemd gezicht, maar alle kinderen leren van jongs af aan iets op hun hoofd te dragen. De zo nodige jerrycan met water draagt men op zijn hoofd. De schoolboeken, de bossen hout voor het kook vuur, de groenten, alles op hun hoofd.
De heuvel waar de tanks komen werd ontdaan van de bosjes en kleine boompjes om plaats te maken voor rotsblokken. De tanks komen op een goede fundering te staan en wegen straks, gevuld, 10.000 kilogram per stuk. Een dikke laag stenen gevuld met cement is gebouwd.
En over niet al te lange tijd komt de pomp, die aangestuurd wordt door zonne-energie.
Voor de constructie, waarop de zonnepanelen komen, werd een stuk terrein vrijgemaakt.
De taps zijn bijna gereed. Ze zijn allemaal voorzien van water meters.
En mede door de inzet van de mensen zelf vinden al deze werkzaamheden tegelijkertijd plaats.
We bezoeken het project bijna elke dag en zien het geheel per moment veranderen.
Soms nemen we de tweeling mee, Kato en Babirye, die het geweldig vinden even uit hun dorp te kunnen zijn.
Robert Bloemendal
